“Η Ειδική Γλωσσική Διαταραχή διαγιγνώσκεται εκεί όπου υπάρχει αποτυχία ανάπτυξης ενός σωστού λόγου, ο οποίος δεν μπορεί να εξηγηθεί με κάποια νοητική ή φυσική αναπηρία, απώλεια ακοής, συναισθηματική διαταραχή ή με περιβαλλοντική στέρηση”. (Bishop, 1992).

Με στόχο να προσεγγίσουμε την εικόνα των ενηλίκων με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή θα αναφερθούμε αρχικά στα συμπτώματα που καταγράφονται στην παιδική ηλικία. Στην παιδική ηλικία λοιπόν, μπορεί να παρατηρηθούν τ’ ακόλουθα:

• Καθυστέρηση στην απόκτηση αναπτυξιακών οροσήμων (καθυστέρηση στο κάθισμα, στο βάδισμα , σε δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης κ.τ.λ).
• Κοινωνική ανωριμότητα.
• Συναισθηματικά προβλήματα, μη βαριάς μορφής, όπως φτωχή έκφραση των συναισθημάτων.
• Συμπεριφορικά προβλήματα, επίσης μη βαριάς μορφής, όπως υπερκινητικότητα, παρορμητικότητα, ανυπακοή, διάσπαση προσοχής και διαταραχές άγχους
• Χαμηλές γλωσσικές δεξιότητες σε σχέση με αυτές των υπολοίπων παιδιών της ίδιας ηλικίας. Αντίθετα οι πρακτικές τους δεξιότητες εμφανίζονται ανάλογες των αναμενόμενων για την ηλικία τους.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι ένα παιδί με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή δυσκολεύεται να κατανοήσει τη γλώσσα που ο περίγυρός του χρησιμοποιεί, εξαιτίας της αδυναμίας του στους γλωσσικούς τομείς (Σύνταξη και Φωνολογία). Παρόλαυτα, τα παιδιά με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή (εκτός περιπτώσεων πολύ σοβαρών διαταραχών στην κατανόηση του λόγου) συμπεριφέρονται φιλικά, έχουν καλή βλεμματική επαφή, δείχνουν την πρόθεση τους για επικοινωνία και τους αρέσει το παιχνίδι

Ας εξετάσουμε τώρα την εικόνα του ενήλικα με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή. Ένας ενήλικας με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή μπορεί να παρουσιάζει:

• Περιορισμένο λεξιλόγιο και δυσκολία στην ανάκληση των σωστών λέξεων με αποτέλεσμα να παρατηρούνται συμπτώματα όπως επιμήκυνση «εεεε….», «και», πλατάγιασμα χειλιών και αντικατάσταση λέξεων.
• Δυσκολία στην εκμάθηση καινούργιων λέξεων, στη σωστή χρήση των άρθρων και καταλήξεων, στη σωστή τοποθέτηση αρκετών λέξεων μέσα στην πρόταση.
• Δυσκολία στη διήγηση, αφού μπορεί να βγει εκτός θέματος.
• Αποφυγή πρωτοβουλιών κατά τη διάρκεια μίας συζήτησης, αφού μπορεί να δεχθεί το τακτικό πείραγμα από τον κοινωνικό περίγυρο
• Δυσκολία στο να βρει τις κατάλληλες απαντήσεις σ’ ερωτήσεις.
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.

Ας σημειωθεί ότι, ο ενήλικας που παρουσίαζε ως παιδί σοβαρής μορφής Ειδική Γλωσσική Διαταραχή, χωρίς την κατάλληλη παρέμβαση , ενδεχομένως να ανήκει σε ομάδα κινδύνου για την εκδήλωση
1. ψυχιατρικών διαταραχών
2. ψυχικών διαταραχών και κοινωνικής απομόνωσης

Επίσης, είναι αυξημένος ο κίνδυνος να χάσει την εργασία του. Εύλογα θεωρείται ότι, τα άτομα με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή παρουσιάζουν ευαισθησίες και χρίζουν της κατάλληλης στήριξης ακόμη και σαν ενήλικες, ώστε να αντιμετωπιστούν οι προαναφερόμενες δυσκολίες.

Επιμέλεια άρθρου:
Χαρά Ευριπίδη Λογοθεραπεύτρια Επιστημονική συνεργάτης του Πρότυπου Κέντρου Λόγου και Μάθησης «Λεξιμάθεια»