Η διάγνωση: όταν πραγματοποιηθεί η διάγνωση ανοίγει και η πόρτα της θεραπείας. Το άτομο με ΔΕΠ-Υ ανακουφίζεται καθώς καταρρίπτονται όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που του απέδιδαν οι άλλοι εδώ και χρόνια (είσαι τεμπέλης, είσαι αδιάφορος κ.α.). Η διάγνωση οφείλει να είναι ακριβής και πλήρης και να λαμβάνει υπόψιν της την πιθανή συνύπαρξη κι άλλων προβλημάτων. Θα πρέπει επίσης να καταγραφούν και τα δυνατά σημεία του ατόμου, αφού μέσω αυτών θα στηριχθεί η αυτοπεποίθηση κι η αυτοεκτίμησή του

Η εκπαίδευση: κάθε άτομο με ΔΕΠ-Υ οφείλει να ενημερώνεται και να κατανοεί τι είναι ΔΕΠ-Υ αλλά και τι δεν είναι. Πρέπει επιπλέον να μάθει για τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, όσον αφορά στην προσοχή και στη συγκέντρωση. Ο ψυχίατρος που πραγματοποιεί τη διάγνωση είναι το πλέον κατάλληλο άτομο για παροχή τέτοιων επεξηγήσεων και πληροφοριών. Τις ίδιες γνώσεις θα πρέπει να έχουν και όλα τα άτομα που βρίσκονται στο στενό περιβάλλον ή σε καθημερινή επαφή με το άτομο με ΔΕΠ-Υ.

Η δομή: τα άτομα με ΔΕΠ-Υ δεν αποκτούν με φυσικό τρόπο την ικανότητα να θυμούνται τις υποχρεώσεις τους και να οργανώνουν τη ζωή τους. Συχνά ξεχνούν σημαντικά ραντεβού ή καθήκοντα, δεν είναι συνεπείς στην ώρα τους, χάνουν τα πράγματά τους. Χρειάζεται να μάθουν πώς να οργανώνουν τη μέρα τους, τη σκέψη τους, τα καθήκοντα τους, τη ζωή τους. Η διαμόρφωση συνηθειών ή συστημάτων υπενθύμισης τα βοηθάει να είναι πιο οργανωμένα και δίνει δομή στη μέρα τους που συχνά μοιάζει χαοτική.

Η παρέμβαση: Ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου προτείνεται ατομική θεραπεία, ή θεραπεία ζεύγους ή οικογενειακή θεραπεία ή συνδυασμός αυτών. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ότι η ομαδική θεραπεία για ενηλίκους με ΔΕΠ-Υ είναι μία από τις καλύτερες παρεμβάσεις. Επίσης, οι ατομικές συναντήσεις με θεραπευτή που μαθαίνει στο άτομο με ΔΕΠ-Υ να οργανώνεται, να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να τους πραγματοποιεί, αποτελούν μια μορφή θεραπείας με πολύ καλά αποτελέσματα

Η αλλαγή στον τρόπο ζωής:

• Σωστή και ισορροπημένη διατροφή χωρίς υπερβολές
• Επαρκής και ποιοτικός ύπνος (τα άτομα με ΔΕΠ-Υ συνήθως δε λαμβάνουν αρκετό ύπνο. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας αν δυσκολεύεστε να κοιμηθείτε, αν ξυπνάτε κουρασμένος/η ή αν δυσκολεύεστε να παραμείνετε κοιμισμένος/η στη διάρκεια της νύχτας).
• Σωματική άσκηση.
• Χαλαρωτικές τεχνικές (ρίχνουν τους έντονους ρυθμούς, βοηθούν στη συγκέντρωση κι ηρεμούν το νου.)
• Θετικές ανθρώπινες επαφές.

Επιμέλεια άρθρου:
Κατερίνα Περικλέους Ειδική Παιδαγωγός (Μ Εd) Επιστημονική συνεργάτης του Κέντρου Λόγου και Μάθησης «Λεξιμάθεια»