Ένας από τους βασικούς τομείς έργου που αξιολογεί και παρεμβαίνει η Εργοθεραπεία, είναι η Αυτοϋπηρέτηση. Δηλαδή το σύνολο των δραστηριοτήτων της καθημερινότητας.

Απλές δραστηριότητες της καθημερινής ζωής

Δηλαδή καλείται:

• Να ντυθεί και να γθυδεί αυτόνομα
• Να τρώει χωρίς βοήθεια
• Να ανεξαρτητοποιηθεί στην τουαλέτα (πλύσιμο χεριών, σκούπισμα κ.λπ.)
• Να φροντίζει τον εαυτό του και να είναι υπεύθυνο για την προσωπική του υγιεινή (μπάνιο, βούρτσισμα δοντιών, χτένισμα κ.λπ.) κ.ά.

Αλλά και σε:

Σύνθετες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής

• Να είναι υπεύθυνο για τα προσωπικά του αντικείμενα (σχολική τσάντα κ.λπ.)
• Να τακτοποιεί τον προσωπικό του χώρο (παιχνίδια, χώρος μελέτης κ.λπ.) κ.ά
• Να μετακινείται στην κοινότητα
• Να διαχειρίζεται χρήματα

Έτσι, λοιπόν, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού, ο εργοθεραπευτής σχεδιάζει ένα πρόγραμμα, μέσα από το οποίο βοηθάει το παιδί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του και τελικά να κατακτήσει την ανεξαρτητοποίησή του σε όλους τους παραπάνω τομείς. Επίσης, μέσα από αυτή την διαδικασία το παιδί εξασκείται σε πολλές δεξιότητες (κινητικές, αντιληπτικές, ψυχοκοινωνικές κ.λπ.), οι οποίες μοιάζουν σε όλους δεδομένες, ωστόσο είναι απαραίτητες ώστε να καταφέρει το παιδί να ανταπεξέλθει.

Με την εμπλοκή σε αυτή την διαδικασία αλλά και την κατάκτηση, βήμα βήμα, των στόχων, που από κοινού έχουν τεθεί, το παιδί νιώθει μεγαλύτερη ανεξαρτησία αλλά και αυτοπεποίθηση, που είναι και ο απώτερος σκοπός.